φαιναζοκίνη

η, Ν

(φαρμ.) συνθετικό μορφινομιμητικό φάρμακο τής σειράς τής βενζομορφάνης, με αναλγητική δράση τέσσερεις φορές ισχυρότερη από τη δράση τής μορφίνης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. phenazocine].